Perifeer arterieel vaatlijden

Bij perifeer arterieel vaatlijden, ook wel bekend als etalagebenen, is sprake van een vernauwing in de slagaders die naar de beenspieren gaan. In rust kunnen de spieren nog van voldoende bloed en dus zuurstof worden voorzien, maar bij inspanning is er een tekort. De spieren vragen dan om meer zuurstof dan de slagader door de vernauwing kan laten. Dit leidt tot krampachtige pijn of een doof gevoel bij inspanning. Deze pijn treedt vaak op in de kuiten, maar kan ook in de bovenbenen of bilspieren optreden. Na rust verdwijnt de pijn. Patiënten proberen de pijn voor anderen te maskeren door bijvoorbeeld stil te staan voor een etalage. Zo krijgen de benen rust en trekt de pijn weg. Daarom wordt de aandoening ook wel etalagebenen genoemd.

De vernauwing in de slagaders wordt veroorzaakt door slagaderverkalking die zich niet beperkt tot de slagaders in de benen. Slagaderverkalking is een langzaam proces van ophoping van bloedplaatjes, bloedcellen en cholesterol in de vaatwand. Hierdoor wordt de vaatwand nauwer en stugger. Door het geleidelijke verloop van slagaderverkalking krijgen de meeste mensen er pas op latere leeftijd last van.

Naar schatting heeft 3% procent van 55-plussers last van deze aandoening en 14% van 70-plussers. Factoren die de kans op perifeer arterieel vaatlijden vergroten en de aandoening sneller doen verergeren zijn roken, hoge bloeddruk, verhoogd cholesterol, te weinig beweging, ongezonde voeding, diabetes en overgewicht. Roken is verreweg de grootste risicofactor. Meer dan 25% van het totale risico kan toegeschreven worden aan roken.

Patiënten met perifeer arterieel vaatlijden vinden bij Harteraad uitgebreide patiëntinformatie en mogelijkheden tot lotgenotencontact.